Durf te vragen

Zo, m’n eerste drie performances zijn achter de rug. En ze waren een groot succes! Ook al was de laatste (van zondag) op een andere manier een groot succes dan de eerste twee, waarover later meer.

Vorige week zaterdag was de officiële boekpresentatie en -lancering in de buurthuiskamer hierbeneden in de flat waar ik woon. 15 à 20 mensen kwamen erop af, een fijn aantal als beginnetje! En daar waar ik de 10 dagen tevoren soms op was van de zenuwen en onrust (jemig, nu zou ik écht naar buiten treden!), daar was ik op het eigenlijke moment de rust zelve en was ik totaal in de flow, open naar mijn publiek, en ontdekte ik tot mijn stomme verbazing dat ik dit heerlijk vond, zo delen voor publiek, sterker nog: ik voelde me totaal in m’n element, net alsof ik nooit iets anders gedaan had, zo op m’n gemak voelde ik me. Het was een erg zonnige middag, letterlijk en figuurlijk, en vooral de aanwezigheid van mijn enige echte overgebleven tante (van mijn vaders kant) heeft me veel goed gedaan, omdat dit zo’n moment was dat ik m’n ouders en zus toch wel erg miste, die alle drie al verhuisd zijn naar de andere kant, en m’n tante was dus zeg maar ook even representant van… Overigens was ik superblij met de aanwezigheid van iedereen, laat dat duidelijk zijn! Met de uitreiking van het symbolische eerste exemplaar van mijn boek en twee voordraagrondes erbij was dit een erg fijne middag. Dank voor alle aanwezigen, en vooral ook dank aan de vrijwilligers van de buurthuiskamer die dit event logistiek en met hapjes en drankjes hebben mogelijk gemaakt!

Afgelopen weekend trad ik twee keer op bij de Brouwketel (Huissen, bij Arnhem) in het kader van een culturele route bij Open Monumentendag.

Zaterdag ging weer heel goed, ook met het nieuwe element waarmee ik als afwisseling tussen mijn gedichten wilde experimenteren: geïmproviseerde zang. Ik was er erg tevreden mee.

Maar zondag was vooral een succes omdat het heel leerzaam was: ik was niet echt helemaal in m’n hum, er speelde van alles op de achtergrond, en toch “moest” ik performen. En toen kwam ik erachter dat een goede performance neerzetten nog een hele kunst is, zeker als je “mindere dagen” wil kunnen opvangen. Er kwamen allerlei vragen in me op over hoe je dan toch open naar het publiek kunt blijven, wat je dan beter wél kunt doen en wat zeker niet. Ik kwam zelf al verschillende dingen tegen, maar ik vraag me toch nog af hoe ik hier het beste mee kan omgaan.

Zijn er lezers/medeperformers die me wat tips en tricks aan de hand kunnen doen om met mindere dagen om te gaan als je aan het performen gaat, en/of weten jullie over boeken/websites of cursussen hierrond? Die moeten bestaan neem ik aan. Wie, o wie?


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Durf te vragen

Nieuwe inspiratie!

Beste wensen!

Durf te vragen

De kop is eraf!

Het is zover!